بررسی اثرات محافظتی تیمول بر نوروپاتی ناشی از پاکلی تاکسل در موش سوری

تعداد بازدید:۴۴۷

بررسی اثرات محافظتی تیمول بر نوروپاتی ناشی از پاکلی تاکسل در موش سوری

دانشگاه علوم پزشکی زابل
پایان‌نامه / گرنت

 سمیرا صفرپور اپورواری   رامین رضایی   غلامرضا باقری   جعفر شهرکی   محمود هاشم زایی

پایان: ۱۴۰۲/۲/۵

  نوروپاتی محیطی یک عارضه جانبی اصلی محدود کننده دوز بسیاری از عوامل شیمی درمانی است که تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی دارد و حتی ممکن است اثربخشی درمان را به خطر بیندازد و نیاز به کاهش دوز شیمی درمانی یا قطع آن داشته باشد.[۱] بیش از نیمی از بیماران سرطانی که شیمی‌درمانی مبتنی بر تاکسان، پلاتین یا آلکالوئید وینکا دریافت می‌کنند، نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی (CIPN) را تجربه می‌کنند که شامل بی‌حسی، گزگز، درد، حساسیت به سرما، و اختلال حرکتی در دست‌ها و پاها می‌شود. . [۲] نوع و درجه نوروپاتی به داروی شیمی درمانی، شدت دوز و دوز تجمعی بستگی دارد.[۱] علائم نوروپاتی ناشی از شیمی درمانی ممکن است پس از قطع درمان برطرف شود، اما همچنین می تواند دائمی باشد و برای سال ها ادامه یابد.[۱] تاکسول (نام عمومی پاکلیتاکسل) یک داروی تثبیت کننده میکروتوبول است که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان سرطان تخمدان، سینه و ریه و همچنین سارکوم کاپوزی تایید شده است. این دارو برای درمان سرطان های معده مری، آندومتر، دهانه رحم، پروستات، سر و گردن، علاوه بر سارکوم، لنفوم و لوسمی استفاده می شود. [۳] این ماده از پوست Taxus brevifolia، با طیف وسیعی از فعالیت مشتق شده است[۴] و یکی از موفق ترین داروهای ضد سرطان طبیعی در دسترس است.[۵] از آنجایی که پاکلی تاکسل به مونتاژ میکروتوبول کمک می کند، سمیت عصبی یکی از عوارض جانبی آن است. استفاده بالینی از پاکلی تاکسل منجر به نوروپاتی محیطی شده است و ثابت شده است که این امر به دوز تجویز شده، مدت انفوزیون و برنامه تجویز بستگی دارد. [۴] برای درمان نوروپاتی ناشی از شیمی درمانی، بهترین داده های موجود از توصیه در حدمتوسطی برای درمان با دولوکستین پشتیبانی می کند و شواهد در مورد استفاده از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند نورتریپتیلین)، گاباپنتین، و یک ژل موضعی ترکیبی حاوی باکلوفن، آمی تریپتیلین HCL و کتامین قطعی نیست. [۶] طبق مطالعه ای طب سوزنی به طور قوی و مداوم حساسیت های درد ناشی از پاکلیتاکسل را کاهش داد[۲] تیمول (۲-ایزوپروپیل-۵-متیل فنل) اصلی ترین فنل مونوترپن است که در اسانس های جدا شده از گیاهان متعلق به خانواده Lamiaceae (جنسThymus. ، Ocimum، Origanum و Monarda ) و سایر گیاهان مانند آنهایی که متعلق به Verbenaceae هستند، وجود دارد.[۷] ترکیب اصلی اسانس M. fistulosa، تیمول، یک مونوترپن فنلی است که عمدتا در روغن آویشن/پونه کوهی یافت می شود. تیمول یک ایزومر است و خواص بیولوژیکی مشابهی با کارواکرول دارد.[۸] تیمول موجود در آویشن و پونه کوهی، یک آگونیست کانال گیرنده گذرا بالقوه آنکیرین زیرگروه۱ (TRPA۱) است.[۹] تیمول موجود در اسانس آویشن دارای اثرات مختلفی از جمله ضد دردی و مهار هدایت عصبی است. [۱۰] همچنین مطالعه ای که بر روی موش های صحرایی ویستار انجام شده، عمل محافظتی تیمول از نوروپاتی دیابتی را توجیه میکند. و تیمول یک ترکیب ضد دیابت و محافظت کننده عصبی است[۱۱] تیمول به دلیل ماهیت چربی دوست خود به راحتی از سد خونی مغز و برخی از بیولوژیکی آن عبور می کند.اعمال آن آشکارا به اعمال آن بر روی سیستم عصبی بستگی دارد.[۱۲] ثابت شده است که داروهای ضد سرطان دوکسوروبیسین (DOX)، پاکلیتاکسل (PTX) و دوستاکسل (DTX) [۱۳] باعث ایجاد عوارض جانبی وابسته به استرس اکسیداتیو (OS) در بافت‌های غیر هدفمند می‌شوند.[۱۳, ۱۴] ترکیب گیاهی ضد باکتری تیمول، دارای فعالیت آنتی اکسیدانی است.[۱۵] طبق چندین مطالعه که انجام شده، تیمول با مهار استرس اکسیداتیو، التهاب و آپوپتوز، از سمیت قلبی[۱۶] و کلیوی [۱۷] ناشی از داروهای سرطان، جلوگیری می کند. 

آخرین ویرایش۱۴ مهر ۱۴۰۲